آخرالزمان در ساعات پایانی The Last of Us آرامش را به انسانهایی که شرق تا غرب آمریکا را سفر و همه چیزشان را فدای یکدیگر کرده بودند، برگرداند. آخرالزمان در ساعات ابتدایی The Last of Us Part 2 آرامش و عشق را از انسانها میگیرد و به جای آن نفرت را پیشنهاد میدهد؛ پیشنهادی که میدانیم یا به مرگ ختم میشود یا به رستگاری.
افتتاحیهی The Last of Us 2 آرامشبخش و در عین حال شوکهکننده است و مدام در حال لیلی بازی کردن روی مدار احساسات بازیکن است؛ البته نه به شکلی که دل مخاطب را بزند و منطق را زیر سوال ببرد. بخش زیادی از شوکهای داستانی چند ساعت اول The Last of Us Part 2 نه صرفا به خاطر خشونت عریانی است که برای نویسندگان ساختارشکن ناتی داگ هم یک پیک جدید را مشخص کرده، بلکه از دل موفقیتی زاده میشود که سازندههای اثر با بلندپروازیهای خودشان توانستهاند به آن برسند؛ ناتی داگ نه لزوما خشنترین، اما قطعا واقعگرایانهترین بازی ویدیویی را نوشته است که محدودیتی برای انتقال احساسات مختلف به مخاطبش احساس نمیکند.